Globalny harmonogram produkcji rolnej a zapotrzebowanie na nawozy

W kwietniu w fazę sezonu wiosennego wejdą główne kraje półkuli północnej, w tym pszenica jara, kukurydza, ryż, rzepak, bawełna i inne główne uprawy wiosenne, co będzie sprzyjać dalszemu wzrostowi zapotrzebowania na nawozy, oraz sprawia, że ​​problem ograniczeń globalnej podaży nawozów staje się bardziej wyraźny lub wpłynie na globalne ceny nawozów wokół stopnia niedoboru w perspektywie krótkoterminowej. Jeśli chodzi o produkcję na półkuli południowej, prawdziwe napięcie w dostawach nawozów zacznie się mniej więcej w sierpniu tego roku, od rozpoczęcia upraw kukurydzy i soi w Brazylii i Argentynie.

1

Oczekiwaniom tym towarzyszy jednak wprowadzenie polityki bezpieczeństwa dostaw nawozów przez korporacje międzynarodowe, poprzez wcześniejsze zablokowanie ceny i zwiększenie dotacji do produkcji rolnej w celu zapewnienia stabilnej sytuacji w zakresie produkcji wiosennej, odciążając rolników od nakładów produkcyjnych, aby zapewnić, że obszar sadzenia strat do minimum. W perspektywie średnioterminowej można zobaczyć w Brazylii zachętę dla przedsiębiorstw do zwiększania mocy produkcyjnych oraz promowanie krajowego wydobycia nawozów. Metody wdrażania Nowego Ładu, takie jak surowce, w celu zmniejszenia zależności od importu nawozów krajowych.

2

Obecne wysokie koszty nawozów zostały w pełni uwzględnione w rzeczywistych kosztach produkcji rolnej na rynku handlu międzynarodowego. W tym roku cena kontraktu na zakup potażu w Indiach gwałtownie wzrosła o 343 dolarów w porównaniu z rokiem ubiegłym, osiągając najwyższy poziom od 10 lat; Krajowy poziom CPI wzrósł w lutym do 6,01%, powyżej średniookresowego celu inflacyjnego wynoszącego 6%. Jednocześnie Francja oszacowała także presję inflacyjną wywołaną rosnącymi cenami żywności i energii i ustaliła cel inflacyjny na poziomie 3,7%-4,4%, znacznie wyższym od średniego poziomu z ubiegłego roku. W istocie problemem ograniczonej podaży nawozów chemicznych są w dalszym ciągu utrzymujące się wysokie ceny surowców energetycznych. Gotowość produkcyjna producentów nawozów chemicznych w różnych krajach pod presją wysokich kosztów jest stosunkowo niska, a zamiast tego mamy do czynienia z sytuacją, że podaż rośnie, a podaż przewyższa popyt. Oznacza to także, że w przyszłości spirala inflacyjna, jaką tworzy transmisja cen, będzie nadal trudna do złagodzenia w krótkim czasie, a wzrost nakładów do produkcji rolnej w ramach superpozycji kosztów nawozów to dopiero początek.


Czas publikacji: 25 marca 2022 r