Charakterystyka stosowania siarczanu amonu w rolnictwie

Siarczan amonu ze źródeł syntetycznych jest rodzajem substancji azotowo-siarkowej. Azot zawarty w mineralnych suplementach ziołowych jest niezbędny dla wszystkich upraw. Siarka jest jednym z głównych składników odżywczych roślin rolniczych. Wchodzi w skład aminokwasów i białek. Pod względem roli w żywieniu roślin siarka znajduje się na trzecim miejscu, a tradycyjnie na pierwszym miejscu znajdują się siarka i fosfor. Dużą ilość siarki w roślinach reprezentuje siarczan, dlatego też siarczan amonu jest niezbędny ze względu na swoje właściwości.

Siarczan amonu (siarczan amonu) stosowany jest głównie jako nawóz azotowy w rolnictwie. Jego zaletami są stosunkowo mała absorpcja wilgoci, trudność w aglomeracji oraz doskonałe właściwości fizyczne i stabilność chemiczna w porównaniu z azotanem amonu i wodorowęglanem amonu; siarczan amonu jest nawozem szybko działającym, dobrym nawozem biologicznym, a jego reakcja w glebie jest kwaśna, co jest odpowiednie dla gleb alkalicznych i węglowych. Wadą jest niska zawartość azotu. Oprócz azotu siarczan amonu zawiera także siarkę, która jest bardzo korzystna dla upraw.

Skład amonu charakteryzuje się niską mobilnością, słabą dostępnością i nie zostanie wypłukany z gleby. Dlatego też zasadne jest stosowanie roztworu siarczanu amonu nie tylko jako nawozu głównego, ale także jako dodatku wiosennego.
Ze względu na niedobór siarki w glebie, dostępność nawozów fosforowych, azotowych i potasowych jest poważnie ograniczona. Na terenach, na których uprawia się rzepak, ziemniaki, zboża i buraki cukrowe, terminowe zastosowanie siarczanu amonu (granulowanego, krystalicznego) może przynieść doskonałe rezultaty. Brak siarki w zbożach na skalę przemysłową interpretowany jest jako oznaka niedoboru azotu. Stosując siarczan amonu na gruntach uprawnych można jednocześnie wyeliminować braki siarki i azotu, co wpłynie na poprawę jakości produktów rolnych.