Ammoniumsulfaat Capro-kristal

Het primaire gebruik van ammoniumsulfaat is als meststof voor alkalische bodems. In de bodem komt het ammoniumion vrij en vormt een kleine hoeveelheid zuur, waardoor de pH-balans van de bodem wordt verlaagd, terwijl er essentiële stikstof wordt toegevoegd aan de plantengroei. Het belangrijkste nadeel van het gebruik van ammoniumsulfaat is het lage stikstofgehalte in vergelijking met ammoniumnitraat, waardoor de transportkosten stijgen.

Het wordt ook gebruikt als landbouwspuithulpmiddel voor in water oplosbare insecticiden, herbiciden en fungiciden. Daar functioneert het door het binden van ijzer- en calciumkationen die aanwezig zijn in zowel bronwater als plantencellen. Het is bijzonder effectief als adjuvans voor 2,4-D (amine), glyfosaat en glufosinaatherbiciden.

-Laboratoriumgebruik

Ammoniumsulfaatprecipitatie is een gebruikelijke methode voor eiwitzuivering door precipitatie. Naarmate de ionsterkte van een oplossing toeneemt, neemt de oplosbaarheid van eiwitten in die oplossing af. Ammoniumsulfaat is vanwege zijn ionische aard buitengewoon oplosbaar in water en kan daarom eiwitten door precipitatie "uitzouten". Vanwege de hoge diëlektrische constante van water worden de gedissocieerde zoutionen, zijnde kationisch ammonium en anionisch sulfaat, gemakkelijk gesolvateerd in hydratatieschillen van watermoleculen. De betekenis van deze stof bij de zuivering van verbindingen komt voort uit het vermogen ervan om sterker gehydrateerd te worden vergeleken met relatief meer niet-polaire moleculen, waardoor de gewenste niet-polaire moleculen samenvloeien en in geconcentreerde vorm uit de oplossing neerslaan. Deze methode wordt uitzouten genoemd en vereist het gebruik van hoge zoutconcentraties die betrouwbaar kunnen oplossen in het waterige mengsel. Het percentage van het gebruikte zout is in vergelijking met de maximale concentratie van het zout dat in het mengsel kan oplossen. Hoewel hoge concentraties nodig zijn om de methode te laten werken, kan het toevoegen van een overvloed aan zout, meer dan 100%, de oplossing dus ook oververzadigen, waardoor het niet-polaire neerslag met zoutneerslag wordt verontreinigd. Een hoge zoutconcentratie, die kan worden bereikt door het toevoegen of verhogen van de concentratie ammoniumsulfaat in een oplossing, maakt eiwitscheiding mogelijk op basis van een afname van de eiwitoplosbaarheid; deze scheiding kan worden bereikt door centrifugatie. Neerslag door ammoniumsulfaat is het resultaat van een vermindering van de oplosbaarheid in plaats van eiwitdenaturatie, waardoor het neergeslagen eiwit kan worden opgelost door het gebruik van standaardbuffers. Ammoniumsulfaatprecipitatie biedt een handige en eenvoudige manier om complexe eiwitmengsels te fractioneren.

Bij de analyse van rubberroosters worden vluchtige vetzuren geanalyseerd door rubber te laten neerslaan met een 35% ammoniumsulfaatoplossing, waardoor een heldere vloeistof overblijft waaruit vluchtige vetzuren worden geregenereerd met zwavelzuur en vervolgens met stoom worden gedestilleerd. Selectieve precipitatie met ammoniumsulfaat, in tegenstelling tot de gebruikelijke precipitatietechniek waarbij gebruik wordt gemaakt van azijnzuur, heeft geen invloed op de bepaling van vluchtige vetzuren.